اشـــــــــــکهایم دفتـــــــــــردلتنگـــــــــــیهایـــــــــــم راخیـــــــــــس میـــــــــــکـــــــــــندهـــــــــــرشب... اینهـــــــــــاکـــــــــــه می بینیـــــــــــد دلـــــــــــنوشته های خیس روزهـــــــــــاوشبهـــــــــــای تکـــــــــــراری من است... بااینهـــــــــــاعاشقـــــــــــی مـــــــــــیکنـــــــــــم

 

روزی خوآهــد رسیـــد ،...

کـه دیگـــر نـه صــدآیمـ رآ بـشنوید ،

نـه نگــآهمـ رآ ببیــنیـد،نـه وجــود ِ مــرآ رآ حــس کنیــد ...

و میـ شــوییــد بآ اَشکتــآن ،!!! سنگ ِ قبــرِ خآک گرفتــه ی ِ مــرآ !!!

و آن لحظـه است ،

معنــی تمآمـ ِ حرف هآی ِ گفتـه و نگفتــه اَمـ رآ میـ فهمـــید !

ولــی مـَــن دیگــر نیستمـ

 

 
دو شنبه 16 دی 1392 11:10 |- غزاله -|

 

 

 گفتگو با خداوند,اس ام اس خدا

خدایا خسته ام ... از این زندگی ... از این دنیای به ظاهر زیبا ...

از این مردم که به ظاهر صادق و با وفا ...

خسته ام ... از دوری ...از درد انتظار از این بیماری نا علاج خسته ام

از این همه دروغ و نیرنگ خسته ام ...

آری پروردگارم از این دنیا خسته ام از آدم هایش

از دروغ هایش از نیرنگ هایش خسته ام ...

پس کو صداقت و محبت چرا اندکی محبت در میان دل مردم نیست چرا قطره ای از

عشق در چشمان بنده هایت نیست همش دروغ پیدا است همش نیرنگ پیدا است ...

دیگر دست محبتی در میان مردم نیست

دیگر عشقی پاک و مقدس در میان مردم نیست سفره ی دل مردم همش دروغ

است ... به ظاهر پاک و صادقانه است ... ای خدایم ای معبودم خسته ام ... کو

زندگی پاک و مقدسانه ... کو دست عشق و محبت ... کو سفره ی وفا و

صداقت ...همه رفته اند و نیرنگ مانده است من خسته ام ...از این همه

بی وفایی ...از این همه درد انتظار ...از این همه حسرت ... از این همه اشک ... از این

همه ناله و فغان ... خسته ام ... آری ... خسته ام ... از دست خودم خسته ام از

دست این زندگی که برایم سیاه بختی آورده است خسته ام ...

از دست همه خسته ام...

از دست روزگار بی معرفت از دست  مردم بی معرفت ... ای خدایم دیگر از

زندگی سیرم ... از خودم سیرم ... از دنیا سیرم... ای خدایم گوش کن صدایم ...

من خسته ام...

خدایا کمکم کن خیلی وقته تنهام

دو شنبه 16 دی 1392 11:1 |- غزاله -|

گاهی خراب کردن پل ها چیز بدی نسیت

چون باعث میشه نتونی به جایی برگردی

که از همون اول هرگز نباید قدم میگذاشتی…….

 
شنبه 7 دی 1392 10:46 |- غزاله -|

خاطرات خیلی عجیبن

گاهی اوقات می خندیم
به روزایی که گریه می کردیم

گاهی گریه می کنیم به
یاد روز هایی که می خندیدیم…


شنبه 7 دی 1392 10:44 |- غزاله -|

بهانه هم اگر میگیری بهانه مرا بگیر
من تمام خواستن را وجب کردم
هیچکس…
هیچکس به اندازه من عاشق تـو و بهانه هایت نیست…

شنبه 7 دی 1392 10:27 |- غزاله -|

 
 
 
سکـــوت میکنم … بگذار حرفــــــ ها آنقدر یکدیگر را بزننــــــد!!! تا بمیرنــــــد !!!
شنبه 7 دی 1392 10:23 |- غزاله -|

naghmehsara.ir02

 

شعرهایم را میخوانی…

و میگویی روان پریش شده ام !

پیچیده است … قبول …

اما من فقط چشمهای تو را مینویسم …

تو ساده تر نگاه کن …

 
شنبه 7 دی 1392 10:22 |- غزاله -|

شاید به هم باز رسیم …
روزی که من به‌ سانِ دریایی خشکیدم …
و تو چون قایقی فرسوده بر خاک ماندی …
 
 
شنبه 7 دی 1392 10:20 |- غزاله -|

پشتـــــ این چشمـــ ها …
ابرها درگــــیرند …
و منـــــ …
کنار خنده هایتــــــ می مانمـــــ …
در اینــــ دقایقــــ دلتنگیـــــ …

 

شنبه 7 دی 1392 10:16 |- غزاله -|

 

“کنج گلویم قبرستانی است پرازاحساسهایی که زنده بگورشده اند،

به نام بغض….”

عشق گم شده من …

نبودن هایی هست که هیچ بودنی جبرانشان نمیکند،وآدمهائی که هرگز

تکرارنمی شوند….

وتو آنگونه ای…

فقط همین…

شنبه 7 دی 1392 10:13 |- غزاله -|

ϰ-†нêmê§